Aquacultuur dé kans voor de toekomst
In de wateren in en rond de Noordzee biedt aquacultuur enorme kansen voor
het kweken van diverse producten, en dit wordt steeds belangrijker voor de
toekomst. In brak water kunnen bijvoorbeeld zilte groenten zoals zeekraal,
lamsoor en zeeaster worden geteeld. Deze groenten gedijen goed in de zoute omgeving en zijn niet alleen lekker maar ook voedzaam. Daarnaast biedt de Noordzee een vruchtbare omgeving voor het kweken van diverse vissoorten, zoals zalm, forel, en platvis. Mosselen en oesters zijn ook populaire producten die in deze wateren kunnen worden gekweekt en zijn belangrijk voor de regionale voedselproductie.
Het telen van producten in zout of brak water is veelal duurzamer en milieuvriendelijk. Het zorgt voor een verminderde druk op overbeviste wilde vispopulaties en draagt bij aan de bescherming van kwetsbare mariene ecosystemen. Bovendien bevordert aquacultuur lokale werkgelegenheid en economische groei in de regio. Aquacultuur in de Noordzee kan een waardevolle rol spelen in het veiligstellen van voedsel voor de toekomst.
Aquacultuur dé kans voor de toekomst
In de wateren in en rond de Noordzee biedt aquacultuur enorme kansen voor
het kweken van diverse producten, en dit wordt steeds belangrijker voor de
toekomst. In brak water kunnen bijvoorbeeld zilte groenten zoals zeekraal,
lamsoor en zeeaster worden geteeld. Deze groenten gedijen goed in de zoute omgeving en zijn niet alleen lekker maar ook voedzaam. Daarnaast biedt de Noordzee een vruchtbare omgeving voor het kweken van diverse vissoorten, zoals zalm, forel, en platvis. Mosselen en oesters zijn ook populaire producten die in deze wateren kunnen worden gekweekt en zijn belangrijk voor de regionale voedselproductie.
Het telen van producten in zout of brak water is veelal duurzamer en milieuvriendelijk. Het zorgt voor een verminderde druk op overbeviste wilde vispopulaties en draagt bij aan de bescherming van kwetsbare mariene ecosystemen. Bovendien bevordert aquacultuur lokale werkgelegenheid en economische groei in de regio. Aquacultuur in de Noordzee kan een waardevolle rol spelen in het veiligstellen van voedsel voor de toekomst.
Goed om te weten!
De meeste vissen, schaal-en schelpdieren zijn rijk aan vitamine B12 en B6. Ze bevatten mineralen als jodium, fosfor en seleen. Vette vis is ook heel rijk aan vitamine D, B2 en vitamine A.
Zeewieren zijn beperkt houdbaar; bewaar ze in de koelkast. Gedroogde zeewieren en algen zijn lang houdbaar. De teelt van zeewier en algen belast het milieu weinig: er is nauwelijks grond, zoet water of fossiele brandstof voor nodig.
Lamsoor bevat volop vitamines, mineralen en vezels. En het is een goede bron van plantaardige eiwitten. Lamsoor is rijk aan folaat (vitamine B11). Ook vitamine C is in goede
hoeveelheden te vinden in deze knapperige zeegroente.
Vis bevat van nature eiwitten en gezonde vetten, stoffen die onmisbaar zijn voor je lichaam. Zo is kabeljauw met zijn hoge aandeel van sporenelementen als
fluor, selenium en jodium, goed voor de stofwisseling en het immuunsysteem.
Aquacultuur kan natuur versterken
De opmars van wind op zee biedt kansen voor alternatieve vormen van voedselproductie. Door de beperkte ruimte en een groeiend aantal gebruikers op zee stijgt de vraag naar meervoudig gebruik. Het kweken van schelpdieren en zeewierteelt, en het vangen van krab en kreeft met passieve vistuigen in offshore windparken hebben potentie om bij te dragen aan zowel de energie-, als de voedseltransitie, twee van de belangrijkste uitdagingen op de Noordzee.
Voordat dit nieuwe potentieel wordt benut, is het belangrijk te weten wat de
ecologische effecten zijn, of het sociaaleconomisch haalbaar is, en hoe dit past binnen wet- en regelgeving. Stichting De Noordzee pleit ervoor dat
aquacultuur op zee moet voldoen aan de randvoorwaarden die het veilig en
duurzaam maken. Maar nog ambitieuzer is een verkenning van hoe dergelijke
vormen van voedselproductie uiteindelijk kunnen bijdragen aan versterking
van de natuur.
Aquacultuur kan natuur versterken
De opmars van wind op zee biedt kansen voor alternatieve vormen van voedselproductie. Door de beperkte ruimte en een groeiend aantal gebruikers op zee stijgt de vraag naar meervoudig gebruik. Het kweken van schelpdieren en zeewierteelt, en het vangen van krab en kreeft met passieve vistuigen in offshore windparken hebben potentie om bij te dragen aan zowel de energie-, als de voedseltransitie, twee van de belangrijkste uitdagingen op de Noordzee.
Voordat dit nieuwe potentieel wordt benut, is het belangrijk te weten wat de
ecologische effecten zijn, of het sociaaleconomisch haalbaar is, en hoe dit past binnen wet- en regelgeving. Stichting De Noordzee pleit ervoor dat
aquacultuur op zee moet voldoen aan de randvoorwaarden die het veilig en
duurzaam maken. Maar nog ambitieuzer is een verkenning van hoe dergelijke
vormen van voedselproductie uiteindelijk kunnen bijdragen aan versterking
van de natuur.
